Τα κουρέλια τραγουδάνε (1)
Posted by arnitiko στο 04/04/2009
Έχω δυο μήνες να σου γράψω αλλά είμαι εδώ. Πότε καλά, πότε όχι. Περνάω δίπλα σου. Στέκομαι πίσω σου. Σε βλέπω. Σε ακούω. Σε αγγίζω. Ψιθυρίζω και σου τραγουδώ…
.
PS1. Στο δρόμο τα πράγματα αγριεύουν. Αν έχεις ρούχα με κουκούλες μην τα φοράς αλλά και μην τα πετάς. Κρύψτα! Θα μας χρειαστούν
PS2. Έγιναν πολλά τις μέρες που έλλειπα. Τα δυσάρεστα θα τα ξαναβρούμε μπροστά μας, γι’ αυτό σου γράφω επιγραμματικά ορισμένα από τα πιο ευχάριστα:
– Η Μάγια μ’ αγαπά (μου το είπε πολλές φορές)!
– Γνώρισα έναν μυστήριο γιατρό που μου έκανε εγχείρηση κι επέζησα
– Μετά την εγχείρηση έκοψα το κάπνισμα
– Η Άννα η Π. την έφαγε και μάλιστα χοντρή
arnitiko 
panwsk said
Επειδή μαλλον θα ξεχάσω να στο πω από κοντά: Αυτό ήταν το πρώτο σιντί που αγόρασα ποτέ… Θυμάμαι και την τιμή: 3.300 δρχ. Σήμερα θα μετράγαμε την τιμή σε χρόνο κατεβάσματος: 10 λεπτά!